Od 1934 roku w tym miejscu funkcjonowała szkoła: przed wojną i w czasie wojny nauka odbywała się po niemiecku, co nadal pamiętają najstarsi mieszkańcy. We wspomnieniach zostały także przedmioty towarzyszące nauce: Z tablicą chodziłam do szkoły. Zeszytów nie było. (…) Były dwie gąbki, ta sucha była w tornistrze, a ta mokra obok. Do pisania gryfel, jak to mówili… Tornister był drewniany. Gdy po wojnie uczniów przybyło, jako sale lekcyjne wykorzystywano również pomieszczenia pobliskiego domu.
