W 1952 r. pałacowy folwark został rozbudowany i przekształcony w Państwowe Gospodarstwo Rolne. W 1977 r. stał się częścią większego kombinatu Radzim. W Skarpie zajmowano się uprawą ziemniaków, buraków i zboża oraz hodowlą krów. Zatrudnieni tam byli prawie wszyscy mężczyźni mieszkający w Skarpie i nieliczne kobiety (najczęściej w biurze, ale także np. jako oborowe). Z kolei przy żniwach czy wykopkach pracowały całe rodziny – był to sposób na dorobienie sobie:
„Tak dorywczo to ja chodziłam już od młodych lat, od szesnastu, siedemnastu lat chodziłam zbierać ziemniaki do PGR-u, za maszyną, no i potem już w żniwa stawiać snopki. Jak były siane buraki, na polach, to trzeba było je też hakać, i potem wyrywać, i obcinać. Wszędzie trzeba było iść, tam nie było, żeby w domu siedzieć”.
W zakładzie pracowano codziennie, także w niedzielę, w wyznaczonych godzinach, często od wczesnego rana z przerwą w środku dnia. Niektórzy (traktorzyści, kierowcy, oborowe, mechanicy) mieli wyznaczone stałe funkcje, pozostali byli przydzielani do różnych prac na porannych apelach. Prace koordynowali brygadziści:
„Był brygadzista polowy i brygadzista od traktorzystów. Był jeszcze zootechnik, mechanizator, kowal…”.
Można powiedzieć, że PGR organizował życie całej wsi: zakładowe były bloki, przedszkole, świetlica w pałacu, a nawet potańcówki.
Oprócz stosunkowo niewielkiej wypłaty pracownicy mieli działki warzywne (5 arów), 25 arów ziemniaków, otrzymywali przydziały na mleko i inne produkty.
W 1994 r.zlikwidowano kombinat Radzim, którego częścią było gospodarstwo w Skarpie, a przez kilkanaście lat dzierżawił go pracowniczy zakład Dąbrad-Rol. Kolejna firma – Tabex – zatrudniała już bardzo niewielu ludzi, a u obecnego właściciela pracuje już tylko jedna osoba.
