Park powstał w XIX w., przypałacowemu terenowi nadano wówczas modną formę parku krajobrazowego w stylu angielskim, pełnego nietypowych i kilkusetletnich drzew oraz wąskich ścieżek prowadzących do miejsc kontemplacji. Na urodę tego miejsca zwracano jednak uwagę od dawna. Tak swoje wrażenia opisali leśnicy, którzy odwiedzili Komierowo w 1889 r.: „powyżej zaś na wzgórzu, może na jakim okopie szwedzkim, wznosił się poważny dwór Komierowski, po za którym znów dęby odwieczne z parku (…) swe rosochate konary wynurzały”. 700 drzew zniszczyła tu w 2017 r. nawałnica (kilka fragmentów powalonych pni zachowano na pamiątkę). Mieszkańcy i mieszkanki Komierowa wspominają dawne i obecne wizyty w parku (niektórzy w parkowych stawach uczyli się pływać, inni łowili w nich ryby, jeszcze inni na zamarzniętych taflach jeździli na łyżwach). Historia tego miejsca kryje wiele tajemnic. W skarpie, gdzie niegdyś mieściła się lodownia, znajdują się też tunele. Niektórzy twierdzą, że te podziemne korytarze dawniej mogły prowadzić aż do kościoła w Wałdowie.
